(çok mu) aykırı (?)

   Garip bir sevme olabilir mi; sevmenin belirli bir kalıbı var mı ki?

   Üç ayrı insanın aşkı bu. İki erkeğin tek kadını, tek kadının ise iki ayrı erkeği iki farklı şekilde bütünlemesiyle ilgili.
   Erkeklerin kendi aralarında, herkesçe kabul edilmeyecek, ilginç bir uzlaşmayla tek kadına aşık olmalarının hikayesi bu. Birinin sert karakterini diğerinin romantikliğiyle harmanlayan kadının her ikisini de eşit olmasa da denk sevmesidir.
   Üçünün de aynı evi paylaşmaları ne denli garip algılansa da toplumda, onlar bundan hiç rahatsızlık duymaksızın, birlikte yaşamlarından memnun hayatlarına devam ediyorlardı.
   Öyle ya; toplum yılar ve hatta asırlarca bir erkeğe fazla kadını uygun görmemiş miydi. Sorun neredeydi? Bir erkek iki kadını yada daha fazlasını sevebiliyordu da, kadın mı sevemezdi. Yoksa anatomik engel kaynaklı bir  bakış açısı mıydı, normal sayılan anormalliğe aykırı olan, anormali normal saymak.
   Kadın biyokimyasal değişkenliğe sahip yaratık değil miydi? Ayın belli evrelerinde farklı, geri kalan zamanlarında farklı olmaz mıydı? Bir ara sert erkeksi karakterler ön plana çıksın ister, sonra zaman gelir o sert erkek çiçek alsın,şiir okusun ister; yatakta kendi kontrolü ele alsın istediği gibi kimi zaman erkek her şeyi belirlesin hatta canını yaksın istemez mi?
   Bu denli değişken karakterin, tek birince tatmini kolay değilken; ne diye stabil erkek karakterine fazladan kadını layık gördükte, fazla erkekli kadınları nasıl oluyor da hakir görüyoruz. Tarla-tohum meselesi ise neden; o aşılalı bir yüzyıl oldu olacak. Hala aşamayanlar kafalarını kuma gömmek zorunda kalabilirler.
   Aldatan kadın sayısının erkekten fazla olmasında, bundan farklı ne var. Paylaşmak mı; anormal olan. Varlığını kabul etmek zorda olsa, yokmuş gibi davranmaktan daha mantıklı değil mi?
   Bilmem?