şizofren

Normalleşmek istiyorum:hani seni tanımadan evvel ki halime geri dönmek istiyorum.Bu acı bana bir kaç beden büyük,artık ne sancıyan gece nöbetlerime,ne seni rüyamda dahi kaybetmekten başka yakınlığa müsade etmeyen umutsuzluğuma dayanabiliyorum.Herkes ve herşeydesin.Her an benle,her an uzaklarda herhangi biriyle bana eziyet etmektesin.Ben benden arta kalanlarla daha fazla idare edebileceğimi sanmıyorum;ya kendime zarar vericem-ki şu ana dek binlerce kez yaptım- yada sana geri dönücem.
Sana geri dönmek;tam alıştım derken sensizliğe,yine sana dönemem.Sanırım bunu yapamam;bitirmemiz gereken herşey hala dururken,sil baştan başlamaya tahammül edemem.Seni severken bitirmenin gerekliliğine bir daha asla gücüm yetmez.Tam sen gitmişken,tam sensizliğin sızısı alışılır kıvama gelmişken;bir daha sana nasıl geleceği olmayan bir hayatımızın düşlerini sunabilirim.Sana daha ne kadar yalan söyleyebilirim,daha sana ne kadar dokundukça -bildiğim en kutsal seramonimken-kendimden tiksinebilirim.Sana hiç bir şey verebilme ihtimalim yokken seni senden nasıl isteyebilirim.Hayır sakın dönme,ben istesem,hatta yalvarsam,kendime zarar vermekten bahsetsem bile;bir daha sensiz kalma ihtimalinin saklı olduğu seninle olma isteğime "evet" deme.
Bırak kendi cehennemimde yanayım.Yeterince yanınca kendime gelir,kendimi bulurum ve en azından sana zarar vermeden kendimi imha etmiş olurum.