Bir hamster misali kafese tıkılmış hissdiyorum kendimi.Aldığım her karar daha bir yalnızlaştırıyor beni,yada kronikleştiriiyor yalnız kalma eğilimimi.Yalnızlığa mı alıştırmalıyım kendimi,yoksa bambaşka olup farklı birini mi var etmeliyim.
Bu sabah kimle kahvaltı yapmalıydım,kime gitmeliydim;
A)karaktersiz biri;bir günü bir gününe,bir fikri bir diğerine benzemiyor
B)çizgi sahibi değil;davranışları ile düşünceleri,yada tam tersi,hiç uymuyor birbirine.Ya düşündüklerini uygulasa yada hareketlerini bir düşünse.
C)dostluğun değerini bilmiyor;insan dostu için nelerden vazgeçer yada hiç bir şey dostluğun önünde durabilir mi?Ben de asla ama ya onda...
D)neden görüşmediğimizi hatırlamıyorum ama vardır bir nedeni
E)çok zaman oldu görüşmeyeli,nerde onu bile bilmiyorum
F)boş ver onu
...
...
Bir fare gibi-hamster sempatik oluyor- kapana kısılmış hissediyorum kendimi.Ama ne yapmalı ki ben buyum değişmiyorum,değiştikçe daha bir kötü türevim meydana geliyor.Sanırım ben yalnızlığa alışsam daha iyi olacak ve daha kolay...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder