kelebek tozu

   Düşüyorum. Gözlerin gözlerime değdiğinde on adım uzaktın, seyrettim gözlerini ve de gamzelerini. Hayatı gördüm biran, umudu, o an dek görmediğim her şeyi; en güzellerini.

   Düşüyorum. Midemde milyonlarca kelebek kanat çırparken, uçmuyorum aksine düşüyorum. Ruhum alev alev seninle yanarken, sensizlikle titriyor bedenim. Uzansa ellerim, tutabilir sandım ellerini; oysa boşluk çağırıyor şimdi ve zihnim bulanık.

   Terli çarşaflarda en güzel kokularla uyanmak diye düşlerdim; seninle uyumayı. Bir insan bir diğerini sevince her şey güzel olur, en büyük imkansızlıklar bile bir an da mümkün oluverir sanırdım; oysa şimdi yalnız düşüyorum,titriyorum; sanırım bu korku.

   Gözlerin, gamzelerin, kokun. Canım yanıyor, kelebekler kanat çırpmıyor artık, soğuk çok soğuk.
   Tüm kaslarım yanana dek sana koşabilirim, nefessiz kalmak bile umrumda olmaz; bana seslendiğini duyabiliyim, sadece bana "GEL" dediğini duyabiliyim...