mış gibi

   Düşlediğim ne varsa hepsine başlık atıyorum; hayalkırklığı. İçinde sen geçen anılarımı silmesemde hatırlanmamak üzere derinlere hapsediyorum ve soranlara cevabım tek; güzeldi. Geleceği düşünemiyorum; düşünmek canımı acıtıyor.Sevemiyorum; çünkü sevdikçe zayıfladığımı hissediyorum, zayıfladıkça daha çok sevmek istiyorum ve bolca sevilmeye ihtiyaç duyar oluyorum. Geceleri ışıklar açık uyuyorum, gün ağardığında başımı yastığın altına koyuyorum; karanlık olsun diye.

   Anlaşılmazım, anlamsız bir hayata anlam katma telaşında; yıldım ve tükettim ne varsa. Umut deneni beslemek adına tesellilerle avutulmuş gibi yaptım; artık avunamıyorum ve -mış gibi yapmaktan bıktım. Ne olacaksa olsun, tek lafım son günlerde dilimde çevirdiğim. Var olan her tabu yerle bir, inançlarım, hayallerim ve dost denen ikiyüzlüler.

   Hayat; tükenmiş. Umutlar(mış) hayatı katlanılır kılan. -mış gibi  yapmak anlamsız(mış) ve boş(muş)...