Okunmayacak bir mektup bu. Hiç ulaşamayacağı bir adrese yazıldı. Kayıp bulut ama yağmur yağıyor ve ardından dolu, gökyüzü ışıl ışıl masmavi. Toprak kokmuyor yağmur sonrası. Kağıda yazılmıyor ne toprak ne de yağmur.
Derin derin soluklanıyor hüzün bir sonraki durağından önce. Kim bilir bende evvel ve benden sonrakini ve sonrakileri.Kal demek istemezdim ama biliyorum ki bu gece gitmemek üzere geldin; baş göz üstüne.
Adressiz yazılıyor bu mektup. Kimse almayacak ama bilmiyormuşum gibi yazıyorum. Kısa olsun diye uzattıkça uzatıyorum. Gittin mi (hüzün) yoksa varlığına mı alıştım? Soluk alışın gibisin, varlığınla yokluğunun farkıysa; çürük yalnızlık misali kokan nefesin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder