Kendi meyve yüklü yüreğini sunamazken uzaktaki sevdiğine,sevdiğinin hasretiyle besler tüm hücrelerini.Ne geceler geçer gider gözlerinin çatlayan pınarlarından.Kim bilir;kaç sabah-olmasın isteksizliğinde- traşsız kahvaltılık almaya gittiği bakkaldan öfkesini dindirmezse kahvaltısız sigaralarla avutur bedeninin zorunlu misafiri;ruhunu.Gece olsun ister sürekli ve piknik tüpünün üstünde çay,elde sigara,fonda en acıtan,sonu hüsran olan türküler ve bir mum alevinin tekliğinin paylaşımında saatler geçsin ister ama sabah asla olmasın.Bazan bir dost sıcaklığı arar;sohbetdaş olsun diye ama bazan da katlanamaz herhangi birinin tek bir cümlesine hele de sevgili alehinde ise.
Televizyonsuz yemek yemek istemez,ne seyrettiği önemlidir ne de hangi kanalın açık olduğu değildir aslolan.Kendinden kaçmak içindir izlenen her film,mide asidini engellemek içindir film önü mezeleri.Anılar gelmesin diye geceleri koynuna,göz kapaklarının en son direnç noktasından evvel girmez yatağa.
Kalın perdelerle kapalıdır her daim pencereler,ne zamansız doğan güne tahammülü vardır ne de perdeyi açmaya mecali.Mastürbasyon yapma dürtüsüyle kurulmuş hayvansallığı olmadıkça banyo yapmayı gereksiz görür;nasılsa ne koklayan vardır ne de dokunan.Evde masa üstünde;sürekli kullanılan çay bardakları dışında;bir çatal,kenarları kırık sarı bir tabak,koltuğun üstünde;gündüzse pijama geceyse bir kaç günlük kazak ve bir aya yakındır giyilen bir kot vardır.
Bir kalem ve hiç yazılmamış-üzerine konulan bardakların dibinde yapış yapış lekelerle işlenmiş- lekeli bir kağıt,aylardır orda bir anlık umudun harekete geçirdiği yazma eğiliminin simgesidir,aynı zamanda yazamamanın yenilgisi.
Ve sevgilinin selam beklediği sanrısı vardır,hala hayatta olmaya tek neden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder