Kadın bir labirente benzemeli ama sana çıkışı buldurmamalı,aksine seni, kendinde kaybetmeli. Seni sen olarak bırakıyorsa,sen ondan vazgeçmelisin ki kendini bulasın. Senden bambaşka suretler var etmeli,sen bile kendini tanıyamamalısın.
Ölmeden,ölmeyi sende zahiri kılıp,başka bir yar başka bir beden aramaktan sonsuz kere vazgeçirebilmeli. Sonsuzlaktaki,sonlu molanda sana yandaş olmalı;ruhunu esir kılan bedenini avutabilmeli ve de ruhunu okşamalı ki,maneviyatsız ve de besinsiz kalmasın.
Dönüşüm yaşatmalı sana;hem de öyle böyle değil,dipsiz derinden bir dönüşüm. Sen kozanı örerken sana can vermeli,nefesinden nefes üflemeli,yol gösterici olmalı. Sen kozandayken;seni koruyup kollamalı,dünya yok olsa da,sana perde olmalı ve de kat-i bir kabuk.
Daha sen,sen olmadan;sendeki seni okuyup sana yön verebilmeli.
Ne bir adım önde gitmeli,ne de bir adım gerinde.Senle her adımı eş olmalı,her nefesini senin ciğerlerinde solumalı.Sana koşulsuz gelmeli,ne yapsan da senden gitmemeli.
Kadın labirente benzemeli,kaybolmaya hazır bir tek sen için,senden başkasının bilmesinin mümkün olmadığı bir labirent
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder