sustum,sustum ve ...

Artık saklayamıyordu ve bunca yıl susmuşken-susmaktan çok bir ızdırap halinin,diş sıktıran direnişiydi- nedendir son zamanlarda daha bir acı verir olmuştu."Birine mutlaka anlatmalıyım" dan başka bir şey düşünemiyor,geceleri bırakın uyuyabilmeyi,nefes bile alamayıp panik ataklardan birinde öleceğini sanıyordu.
Bir arkadaşına gitmeyi düşündü öncelikle fakat samimi olduğu sadece iki arkadaşı vardı,ve de onları kaybetmeyi göze alamazdı,çünkü;bütün arkadaşları sadece bu ikisiydi.Midasın eşek kulaklarını öğrenen kişinin daha fazla bu sırrı saklayamayıp,sırrı bağırması,misali bir dağ başına çıkıp haykırmayı düşündü ama bu sadece masalsı-ki masalda dağa haykırıp sırrını saklayamayanın başına gelen umrunda değildi- bir rahatlama demekti;yani bir hiç.
Bir psikoloğa gidecekti;evet bu güzel bir çözümdü.Tek seanslık bir dinleme yeterdi kendisine.Ne de olsa danışan-danışman gizlilik etiği vardı,hoş bu olmasada kimsenin kendi sırrını bir devlet gizliliğinde bir başkasına anlatacağını düşünmüyordu.Ama hemen sonra vazgeçti,bu bir tatmin olamazdı.Onu sürekli dinleyebilecek ve saatlerce tavsiyede bulunabilecek bir sıcaklığa ihtiyacı vardı,bu parayla satın alınacak türden değildi.
"keşke katolik olsaydım" diye düşündü;gidip günah çıkarmanın manevi bir yükü üstünden atmanın isteğiyle,oysa hiç bir dine-dinler bir kandırmacaydı ona göre-yakın hissetmiyordu kendini.
"Biraz daha susabilirim" diye avutmaya çalıştı kendini,ama bu susmanın ne bir sınırı belliydi ne de artık öyle bir direnç hissedebiliyordu iç dünyasında.
Az önce aklına gelen fikirlerin bir kaçı yine aklını kemiriyordu,ne kadar kaçmak istesede en mantıklısı buymuş gibi geliyordu."hayır" dedi,yapmamalıyım,sonra "yapmamam için tek bir nedenim bile yok aslında" dedi ve hemen kendini sokağa attı,çünkü bu fikre teslim olmak demek,zayıflık demekti ve de yok olmak.
En sonunda,her gece olduğu gibi tek kurtarıcısı olan ilaçlarına sığındı ve dün gecekinden bir tablet daha fazla almanın iyi olacağı düşüncesiyle,bir bardak suyla ilacı içip yatağa uzandı.Şimdi tek yapması gereken ilaç etkisini gösterene dek,güzel bir düş kurmaya çabalamaktı-ki hiç beceremezdi- güzel olmasa da,kötü olmaması bile yeterliydi