bend

Derviş: Anlat,anlat ki için de ne varsa seni yok eden,birbir paylaşalım.Seni bitiren bizide bitirsin.
Beşer: Anlatmakla biter mi ki sizi de rahatsız edeyim.
Derviş: Bitmesi değil derdimiz,seni dinlemektir tek gayemiz.Dost,dostuna bel verecek ki dostluğu olsun,ayna tutacak ki dostu doğru olsun.
Beşer: Benim derdimiz dermanı sizde değil bir başkasında.
Derviş: Bir başkası diyen de sensin,bir başkası da.Anlatan sen olacaksın,dinleyende sen.
Beşer: O zaman anlatmaya gerek var mı?
Derviş: Bırak hesabı dünyada kalsın,bırak beşer gibi düşünmeyi bedenin yapsın.Biz ruhunu bilelim,ruhuna el verelim,gerisini o yapsın.
Beşer: Biliyorsun işte,Ondan bahsedicem yine,sıktı artık ve biliyorum ki anlamsız sürekli seni hatırlamayan birinin hatıraları ile yaşamak ama kurtulamıyorum işte.
Derviş: Anlam nedir ki;ne mutlu sana ki birine değer katıp hayatına aldın,birisi ile hatırlanacak hatıratlar yaşadın.Ya olmasaydı,ya yaşanmasaydı?
Beşer: Belki daha iyi olurdu?
Derviş: Olması gerekendir olacak olan,yaşanmışsa bir bildirdiği olduğundandır.O olmasaydı sen burda olmazdın,o olsaydı biz burda olmazdık.
Beşer: Peki bana ne katacak ki bu yaşananlar.
Derviş: Sen şimdi algılayamazsın belki ama onları özüne kattın,seni sen yaptılar,seni kendine yani bize getirdiler.Düşüm o halde;olmak mı önemlidir başka birini oldurtmak mı?