Eksikliğimi bildim bileli, seni arıyorum. Aramamın senle ilgisi olmadığını sende biliyorsun ki sen de birilerinin eksiltili hali değil misin? Ben olmayabilirim senin bütünleşiğin ama sen de eksiksin; bu yüzden çok görme kendini, hor görme beni.
Hayat yada Tanrı; ne dersek, O bizi eksiltili yarattı. Bir diğer insana mahkum, bir diğer tende esir ruha aç. Tenlerin dansında mutlu olsun diyedir; ruhlarımızın arayışında defalarca yanıldığımız tenlerde şehvetimizi söndürmelerimiz. Kaç bedenden sonra, bulunamayan ruhdaşı aramaktan vazgeçilir; gerçekten arayıştan vazgeçilebilir mi?
Beden ya da ruh; ne dersek diyelim, aradığımızla tam olacağımız ancak bir avuntudur. Eksik yaratımlı, yaratılanın; yaratandan izinsiz tam olması mümkün değildir, olmasını da istemez, yaratan. Öyle kalalım ve hep arayışlarda kaybolalım, yanılalım ister; bir kamera şakası misali.
Eksiğiz... Arayıştayız... Erdemden yoksun ve çok uzağız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder