Kümülatif sendrom

   Biten ilişkilerin ardından,yeni ilişkiye dair tecrübe taşıdığımızı zannederken,aslolan bir sonrakinde esaretimizi hazırlıyor olmamızdır.
   Her biten ilişkinin ardından;her iki tarafta kendine haksızlık edildiğinden dem vurur.Kime sorsan ilişki için elinden geleni yapmıştır.Çok önemli bir ayrıntı vardır ki;hangisi kendini daha yenik hissediyorsa diğer tarafa hak veren O olur.Yenik-ki burda terkedilen yada yerine bir üçüncü kişi alınırken haberi olmayandır- kendi kabuğuna çekilir,ya da kendiyle aynı acılardan geçmiş kader ortağı varsa onla saatlerce ilişkisinden bahsedip; "ben hatalıydım,ilişkiyi mahvettim" diye başlayan cümlelerle günlerce tekrar eder kendini,hatta haftalarca.Terkeden-ki kazanandır- ise suçsuzdur;ben elimden geleni yaptımla bir başlar anlatmaya ve de kesinlikle sağlamdır dayanakları,ve de her cümlede daha bir haklılaşır.
   Ayrılığın nedeni bir yada bir kaç olaydır ve bu olay gerçekten yaşanmışken gerçek olmayan bu sonu hazırlayanın kim olduğudur.Terkedene göre;suçlu kesinlikle kaybedenken,kaybedene göre de suçlu yine kendisidir.
   Terkedilen,asla terkedenin geçtiği sokaklara çıkmaz,arkadaşlarıyla temas kur(a)maz,oysa terkeden her zaman karşılaşma anını kollar-ki yaşanılanın hazzı burdadır- köşe bucak,her ortak dost ortamlarında.