Gözlerim;sürtünme katsayısı yüksek iki katı nesnenin ızdırabı gibi canımı yakıyor.Canımın yanmasına eklenen uykusuzluğum gözlerimdeki beyazın kırmızımsı bir hal almasına neden olmuşken,elimden kitabı yatağımın kenarındaki sehbanın üzerine bırakıyorum.Elim,nedensiz bir hamle ile telefona uzanıyor ve kendimi saate bakma bahanesi ile kandırıyorum-02:02- içimde değişik bir duygu kıpırdanıyor,kendime bir şaplak atıyorum;"kendine gel,liseli kızların saçma yaratışlarından medet ummak sana yakışmıyor" diye,ne biliyim yine de farklı hissediyorum bir kaç saniye.
Her zamanki gibi mutfağa yöneliyor ayaklarım,buzdolabının derin dondurucu kısmına elim uzanıyor;son zamanlarda ancak içinde buz parçları olan su,susuzluğumu dindiriyor ki oda bir kaç dakikalığına.
Yatağa döndüğümde iki seçeneğim var;ya gözlerime inat-ki çok acı veriyorlar artık- kitap okumaya devam etme ile paralel kendimden kaçıcam,ya da yatağa uzanıp kendime ve de o an hazırda ne varsa beynimi kemirmeye onunla savaşıcam taki beynim yorgun düşüp uykuya teslim olana dek.Sanırım bu gece gücümü yeterli bulmuyorum ki elim kitaba uzanıyor.Biraz daha yavaş okumalıyım yoksa bu gece ki kurtarıcım tükenmiş olacak ve ben yine ikinci olasılıkla başbaşa kalıcam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder