Karanlık bir boşluğa düşmek gibi/ memeden kesilen bir bebeğin terk edilmişliği/ gölgelerini seyrettiklerinin cismanileri bilmemek misali/ ne günde ne de gece de mutlu olamamak/ sevdayı milyon kere tarif etmek,bilmeyenlere yine de örnekle taçlandıramamak/ diğer yarısını arayan, bulamayan olmak/ sevmek; sevilmemek, sevilmeyi umut etmek...
Bir yarım söz dizesi gibi anlatamamak kendini; aşıka. Hislerinin hissedilir kıvama gelmesini beklerken ömrü yitirmek; aşık tan ayrı, aşktan yoksun, bir divane pervane misali ateşe özlem içinde...
Sözler ruhun eriyiğinde kaynarken, kaskatı kesilir korku ve de vücut bulur dünyevi egon; susarsın! Sevgili susma der de sen ses edemezsin, sevgili gel derde sen gidemezsin, sev der hayat sen göremezsin; zaman yeter der, itiraz edemezsin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder