Zaman varken, henüz sende 'ben'liğimden olmamışken; gitmeliydim. "Git" dediğimde kalıyorken sen; bir gün "git" dediğinde kalamayacağımı bilmeliydim. Sen hiç "git " demedin, oysa ben defalarca gidip gidip geldim ve en sonunda döndüğümde seni bulamadığımda anladım; ya gitmeyecekmişsin ya da dönmeyecekmişsin.
Alışmak sevmekle karışıyormuş bir vakit, işte o an büyücünün sırrının açığa çıktığı ve de tası tarağı toplamanın anıymış. Sahneyi senden sonrakine devretmenin işaretiymiş. Gitmek için görmek gerekmiş; ben göremedim.
Bir iz bırakmadandı gidişin, iyi ki bırakmadan gittin. Ben defalarca dönmek üzere giderken, sen bir kere gittin ve ...
O gün bayram sabahına uyandığımda; anladım ki adı bayram olsa da içinde yaşanılası sevinçler olmadıkça bayram bayram olmuyormuş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder