Translate

Bumerang - Yazarkafe

5 Kasım 2010 Cuma

düşdün

   Zamanın mekanlardan bağımsızlaştığı ama asla başlangıçların olmadığı, sonların hep bir arkası başka zamanlar olan yaşamlarıydı; rüyalar. Özgürlüklerimizin bilinç altının insiyatifinde olan, algılarımız kadarıyla şekillenen senaryolarda istediğimiz olabildiğimiz nadir anlarımızdı.
   Sen en büyük kahramandın, bizler figüran. Seni istediğimizde değil,sen istediğinde ve senin müsade ettiğin kadarıyla bildik; ne alt beyin ne üst beyin sana hükmedemezdi, bizse hiç kimseydik. Sen önlemler mi aldın bizlere dair, yoksa ulaşılmazdın da biz mi seni tanımadık.
   Yüzün yok, bir kaç kez dokunduğum tenin-ki ondan da emin olmasam da- harikaydı, sadece onu anımsıyorum.
   Senin dışındaki ne varsa kontrol etmeyi öğrenmişken, her şeyin bir sanrı olduğundan eminken; sen asla yanılsama olmadın, gerçektin. Bir tek şeydi can yakan,seni beklediğim gecelerden bazen sensiz uyanmak zorunda olunan sabahları: "Günaydın" deme zorunluluğunda ki saçma başka bir evrende sıkışmış olmak.
   Biliyorum ki senin olduğun metafizik boyut neresiyse, oraya gittikçe yaklaşıyorum.
   Şimdi her gece bu arzunun tetiklediği bir uykuya teslim ediyorum yalancı bedenimi, dilimde tek duayla; yaşadığım kabustan senli rüyalara uyanayım,LÜTFEN!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder