Dün gece sen uyuyordun seni izliyordum ve de üşüyordum;çünkü çıplaktım.Sen görmeden seni seyretmek istedim,hem de saatlerce.Uyanık olsan bana "üzerine bişeyler giy,yatağın dışında böyle dolaşma lütfen" derdin,anlardım ve hatta hak verirdim çoğu zaman ama bazan da anlamaz kızardım sana,sense açıklama yapmaktan dahi utanır ve arkanı dönüp ağlardın,sessizce.
Bi ara gözlerini açar gibi oldun,hemen yatağa girdim ve sen bana sarıldın;uzun uzun.Saçlarını okşadım,daha bir sokuldun ve; "çok üşümüşsün" diye mırıldandın,bir kız çocuğu ses tonunda.
Bir bodrum evindeyim,duvarı seyrediyorum;bazan sen oluyor görüntüler,bazansa şekilsiz bir yaratık,yeşil mi yeşil.
Pijamalarını asla giymeden girmezdin yatağa.Bir keresinde;"neden pijamanı giyiyorsun ki nasılsa soymayacak mıyım birazdan" dedim diye bana kızmıştın,ve kanepede uyumaya gitmiştin.Çocukça tepkine-ki benim ki daha çocukçaydı-anlam verememiş senin üstünü dahi örtmemiştim-nasılda üşümüştün(özür dilerim)sabaha karşı-yalnız uyumuştum o gece-hatırladıkça nefret ediyorum kendimden;sana dokunma anlarından bir tek geceyi dahi ziyan etme lüksüne sahip değilken,değerini anlayamadığım için-sen gelip yanıma ısınmaya çalışana dek.
Duvarları yeşil,rutubet kokulu bir evdeyim.
Bir gün elinde küçük bir japon balığıyla gelmiştin,akvaryum almak zorunda kalmıştık.İsim bile koymuş,ve akşamları oturup seni duymayan balıkla konuşmuştun;ta ki bir sabah soğuktan-ki ben soğukta yaşarlar bişey olmaz deyip(özür dilerim)sana ısıtıcı almaya gerek yok demiştim- ölüsünü bulana dek.Ne çok ağlamıştın ve sana nasılda vicdansızca kızmıştım.
Yapayalnız ve sensiz bir evdeyim;ne rutubet kokusu ne de yeşil duvarları umrumda.Ve hepsini fazlasıyla hakeden bir aldırmazlıkla yaşlanmaktayım...Özür dilerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder