sımsıcak hayallerimi soğutuyorum;cam kenarlarında...

Her gece daha beter,her gece daha bir acılı.Zaman; büyük bir aymazlıkla katilim olacakmış da,senden uzak her nefes bir hançer misali beni soluksuz bırakmak istermiş gibi.

Her hatıra daha bir merhametsizleşiyormuş;yaşadıklarımızı,şimdiki anlarıma dizdikçe.

Bazı hikayelerin sonu mutsuz bitermiş de sanki bizimki yarım kalmış,eksik kısımlarına, kısa bir mola sonrasında sen geleceksin ve devam edecekmişiz gibi.

Hani yeminler etmiştik birbirimize;korkularımız üzerine,teminat olsunlar diye,sanki birazdan biri ya da birileri ettiğimiz yeminlerimizin geri dönüşümünü sağlayacakmış gibi inanıyorum hala,yada inanmaktan başkasını bilmiyorum.

Adım adım sokak aralarını arşınlıyorum,gezdiğimiz yerleri binlerce kez tavaf ediyorum;sanki senin adımlarına denk gelecekmiş de seni içime tekrar sokabilecekmişim gibi.

Seni unutmak için,eski dostlarımızı geziyorum da hep ortak isimlere denk geliyorum;bilinçli bir bilinçsizlik halinde seni bulmayı tesadüflere bağlamışım gibi.

Peki;

Sen unuttun mu beni,

Sen de ayak izlerimin ardında mısın,

Sen mutlu hikayelerinde bana yer veriyor musun,

Hiç bir anımızı hatırlıyor musun,

Bir tek gece bile adımı andın mı uyumadan az evvel dua niyetine...