Ağız dolusu küfürler ediyorum bu aralar;öyle böyle değil,benim bile yeni öğrendiğim-daha önceden duyduklarımın özgün versiyonları- türden.Sabah,akşam bir bıkkınlık bir isyan hali;herhangi bir şeye yada herhangi birine değil,herkese ve her şeye.
Kendime nefretimin yansıması etrafımdakilere;etrafımdakilerin bende yarattığı tepkinin en demlenmiş haliyle.Hayata ve sisteme,sistemli bir öfke nöbetindeyim bu aralar.Bu araların zamanını da ne zaman başladığını hatırlamıyorum,ne zaman son bulurum ondan da emin değilim.
İçinde sevgi geçen ne varsa yabancı geliyor kulağa ve de itici.Belki bir kıskançlığın,kabullenilmemiş hali,bir inkar ardına acemice gizlenmeye çalışan,zayıf insanın çaresizlik halleri.Kim bilir belki de kaybetmek böyle bir şey olsa gerek,ezik olmak bunların toplamı demek ya da bunlar ezikliğin ürünleri.
Ne görmek istediğim biri var ne de görünmek istediğim her hangi biri.Bir gölge misali kaymak geçiyor içimden;kalabalıkların arasından,kaybolmak istiyorum;zaman ve mekandan bağımsız.
Zevk veren her şey şimdi yok,keder de hissedemiyorum sanki.Bir his kaybı benim ki,bir duygu eksikliğinin yan etkileri.
Eksiklik,yoksunluk ve cinnetengiz bir yaşam formu...
Dün gece,önceki gece,bu gece ve belki yarın gece de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder