teorem

   Serbest düşme hareketi; senden sonra ki hayatım, sürekli bir salınım. "Beni unut" dediğin satırlarda edebiyatı bulduğumu sandığımdan beri, senden sonra sana yazdım ve hala yazıyorum. Aslında sen yoktun, bana hiç yazmadın ve ben yazabilmek adına kendimi terkettirdim sana ama, önce bir sen lazımdın oysa.

   Bir tek kuram var açıklamayabilmeye aday; paralelliklerde gücün geçişlerinde azalma ya da artma eğilimleri. Burda ki denklem oturmuyorsa yerli yerine yan evrene suçu atıyorsun, denkleminde bir eksik varsa; "diğer taraftadır" diyorsun denklem denk oluyor. Sen hangisindesin bilmiyorum, ne sıklıkla membran yüzeylerden bana akıyorsun oda tanımsız, bildiğim tek şey sen burdaysan denklem denk değil, senin olmadığın her hangi bir yerdeysem teorem doğru ve ben sensizim.

   Ne zaman; bildiğimiz zaman, ne boyutlar; X, Y ve Z. Sicimsel bir türetkenlikle çoğaltabiliyorken seni, sen nasıl yok edebilirsin seni var edeni. Bir büyük enerji olup benden, bana dönüyorsun ve beni içime düşmeye mahkum bir karadelik gibi yokediyorsun. Yine de cezbedicisin, yine de vazgeçilmez