Ne demek gerek bilmem; hani sevgilinin ardından sevgiliye dair. Gitme mi denmeliydi ya da benimle kal mı? Ya da sessizce ardı sıra bakarken, kirpiklerinde asılı kalan damlaya mı tutunmalıydı. Elde telefon saatlerin dakikalarla aynı olduğu anları görmeye dair hileler mi düşünmeliydi; gelmeyen mesajları beklerken.
Tüm ne varsa bilirim; sevgiliye dair özlemlerin her çeşidini, hem de tek tek. Yağmur sonraları toprakta sevgilinin kokusunu almanın, güneşli günlerde gidilen pikniklerde ezilen çimlerin kokusunu mesela, deniz kenarında iyot kokusunda eline bir bardak çay veren sevgilinin teninin kaç derece olduğunu,bir şarkı mırıldanırken; sen miydin ilk başlatan yoksa sevgili mi tartışmasından önce aynı anda aynı şarkıyı mırıldanmanın şaşırtıcılığını, evdeki yemek kokusunda ki acemilik kokularının gülümseten haylazlıklarını...
Hepsini tek tek anımsadım; ne demem gerektiğini bilemediğin ve gitmesine engel olamadığım sevgilinin ardı sıra bakarken ve de dudaklarımın kenarında yarım bir söz kalmışken
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder