naz kızla küs oğlan

   Bir varmış ve birde yokmuş; bir kızla bir erkek olmuş. Bu kızla erkek birbirlerini bulmuş ve görür görmezde aşık olmuşlar. Gel gelelim ki kızla erkek bir türlü konuşamıyorlarmış.

   Kız sürekli naz yapıyormuş, erkekse; "bu kez tamam" dedikten sonra tam harekete geçecekken kızın nazından dolayı vazgeçiyormuş ve her hamleden sonra küsüp; "bir daha asla" diyerek uzunca süreler bir daha denemez oluyormuş.

   İkiside bir şeyi hiç akıllarına getirmiyorlarmış ama ikisi de aynı hızla yok oluyormuş. Yok öyle yerli filmlerdeki gibi kız ince hastalığa yakalanmış ya da çocuk karşıdan karşıya geçerken araba çarpınca kör olmuş falan değilmiş. Her insan gibi olması gerektiği gibi zaman onların da alehine işliyormuş. Ama bunlar sanki ölmeyeceklermişçesine veya sanki yarın varmış gibi hep ertelemişler; "sonra, bugün acelesi yok" diyerek.

   Kız erkeği her gördüğünde hiç tarzı olmayan bir incelikle naz yapar, başkalarıyla binlerce cümleyi ağızda ıslatırken çocuğa karşı susarmış; erkekse her kızla şakalaşır, herkese psikolog vari nasihatllarda bulunurken, kendini acımasız sona teslim edermiş.Kız nazlandıkça çocuk küsermiş; çocuk küstükçe kız daha bir nazlanır bunun kendine bir işaret olduğunu zannedermiş.

   Gel zaman git zaman; ikisi de ince bir sızının büyüdüğünü farketmeden, ağrılardan kıvranır olmuşlar. Bu aşk denen melunluk değilmiş; tam aksine aşksızlığın yok ediciliğindeki somut insanın çürügenliğiymiş. 

   Ne sabah uyanmak gelir olmuş içlerinden ne de gülmek dudaklarına uğrar olmuş, karamsarlıklar boy vermişken yüreklerinde; yüreklerini dolduran kıpırtı yerini büyük bir boşluğa terketmiş. Kızın güzelliği, erkeğin kendine olan güveni erimiş, yok oldu olacakmış

   .......