sinerji

   İki ayrı bedenin temasında zihinlerde temas edebiliyorsa; titreşimsel bir sinerji oluşur. Adına aşk denen sinerjinin şiddeti yaşanılan hazzın derecesini; yani insanların algısında ki aşkın çekimini belirler. Çiftler bu dürtüyü tetikleyen alt beynin kontrolündeki, kontrolsüzlükleriyle mantıklarına başkaldırıp başka bir sosyal boyuta geçerler. Buna romantizm ya da mantığın bittiğinin ortak kabul noktası "aşka düşmek" olarak nitelendirilir.

   Eğer tercih edilen salt hazsa bunun altbeyindeki karşılığı; hayvansal üreme algısıdır. Başka bir versiyonu olan; altbeyne kısmen hükmedebilen üstbeynin kontrolünde gerçekleşen sevgi gösterilerinin belirli ritüellerini takip eden ve aynı frekansta güçlü titreşimler sergileyen bedenler birbirlerine geçiş yapabilirler. Bu çok farklı reaktif durumlar yaratabilir.

   Öyle ki; bu reaksiyonel yaklaşımlarda çiftlerden biri ortak zihnin algı havuzu olurken, diğeri bu ortaklığı besleyen üreteç görevini üstlenir. Zamanla birbirlerine bağımlı iki ayrı yaşam formu aynı zihni tepkilerle ortak bir dünya oluşturur. Bu birlikteliğin ömrü her iki zihinde iyi etkilerinin yanısıra onarımı mümkün olmayan yan etkilerde yaratır. Çiftlerin üstbeyinlerindeki kontrol mekanizması bedenleri birbirinden ayırmayı hedeflese de zihinler çakışık kaldığından yıllar süren travmatik anılar yaratır. Çoğu sanrının anı olarak karşılığı varken bir kısmıda altbeynin yanılsamalarının ürünleri olarak kendini gösterir.

   Çiftlerden ortak zihnin havuzu aşırı yüklenmiş bir etki bombardımanına maruz kalırken, diğeri üretkenliğinin boşa tükeniyor olmasından ötürü; farklı bedenlerde bağımlılık peşine düşer. Bu çiftlerden birinin kendi dünyasında bölünerek çoğalmasına neden olurken, diğerinin sosyal statüsü değişken aç bir müptela olmasına neden olur. Müptela olan kişi kendine; yeni aşklar ve yeni aşıklar yaratıp onlara bağımlanırken, kendi dünyasında parçalarının sayısında çoğalan; aşktan ve de bir daha aşık olmaktan bağımsız bir hayat yaratır.