aydınlat!!

   Hayatta ne varsa, ya da olması gereken ve de eksik bırakılmış; "sen" dedim adlarına. Bir satır yazabildiğimde "sen" i anlattım, yazamadıklarımda ise "sen" li ilhamları bekledim;gecelerce. Gördüğüm rüyalarda "sen" varsan hayra yordum, sensiz olanları hatırlamadım bile.

   Kısa kısa düşler kurdum; içinde bir tek "sen" in olduğun, anlatmak için dost aradım da kem gözlerden uzak kal diye kimselere söyleyemedim. İçimde kıpırdanan her duyguyu işledim yaşamıma; "sen" aşk oldun; ilahi bir duyguydun, "sen" hürriyet oldun; sınırların hiç olmadığı, "sen" sevmek oldun katıksız; bir annenin çocuğunu emzirirken hissettiğinden, "sen" her şey oldun; bir tek şeyin "sen" olamadığından.

   Cümlelere ne kadar hükmetsem de "sen" in tek harfini yazmak mümkün olmadı ama yazmalıydım. İlk harfinden başlayamadım, itiraf ediyorum. Hala çabalıyorum ve hala yazmayı deniyorum, biliyorum; belki yine "sen" i içine pek koyamasamda; parmaklarımdasın, yüreğimin kavrulan yanlarında, uzaklarımdasın, gecelerimde ve de gündüzlerimde, yolumdasın, geleceğimde ve de çokça geçmişimde...
   SEN en uzun gecemdesin;hiç bitmesini istemediğim