benimle gel

   Gittim... Geldim... Yine giderim... Bir kez daha gelebilirim... Sonra?
  

   Kaç beden, kaç ruh var ardımda bıraktığım. Hangi seri katil bu kadar ince çalışabilir; kanıtlanabilir hiç bir iz bırakmaksızın, yaşayanların katili olabilir ki? İsimleri bende, izleri de; ruhumun bir yanı onların sancılarında griden siyaha dönerken, ben yeni kurbanlara ışıldamaya çabalıyorum. Yalanlarımdan örülü bir hayatı tüm gerçekliğiyle yaşıyorum ama görünenle oyalanan dostların bilmedikleriyle başbaşayım; gecelerimde.

   "Yaz!" dediğinden beri yazgılar tanrısı, ben yazmak için yaşıyorum; "Yazma!" dediğinde ise gizler tanrısı, hala susamıyorum, susamam da.
   Kelimeler elimi kanatıp kalemime akıyorlar; yüreğimden bedenlere geçmek isteyenlerimi haykırmak için.

   Gel de... Git deme... Kalda deme ve benimle sende gel...