merasimsiz

   Uygunsuz bir yerde, uygunsuz bir zamanda, uygunsuz bir şekilde bırakır seni hayat. Güler yukarıdan bakıp, düştüğün hallere. Komik değilse bile O yine de eğlenir, en eğlendikleriyse senin en trajik hallerindir. Ölmeni istemez asla ama merasimsiz geldiğin gibi merasimsiz gitmeni ister bu dünyadan. Sevinçler kadar hüzünlerde eğlencelidir onun için. Yenik düştüğünü sandığında, zafer şarkılarıyla kendinden geçen yine O dur, kaybedense hep sensindir; her zaman ki gibi...

 Oturduğum ev benim değil, iş yerimdeki odam, koltuğum, yatağımda ki kokum bile bana ait değil. Hayatım dediğim sadece zaman geçirdiğim anlar ki onlar bile benim değil. Sevgilim oldukları sananlar bile SEN in ucuz kopyalarınlar ki onlarda bir başkasının olmak için bende oyalanıyorlar, yani hiç benim olmadılar.
   SEN demişken; kendini bende ki SEN olmaya adamışlara bir cevap vermeni isterdim. SEN olamayacaklarını, benim onların olma ihtimalimin asla olmadığını anlatmanı isterdim. Aslında benim olan ne varsa SEN için feda edebileceğimi de söylemelini isterdim ve SEN inde buna inanmanı isterdim.