En önce gözlerim terketti seni, diğer seni gördükleri anda. Aklım aldattı seni, öteki senle olabilme düşleriyle ve terk etme dese de seni terketmişti bile. Seni gördüğünde, görmezken ki kadar tepkisizleşmişken kalbim, öteki senle eski günlerine döndü yine; yavru kuş misali titrek ve de çoşkulu oluverdi. Ellerimden evvel ayaklarım terketti seni ve aldatmak için diğer senle şimdiki seni; koşar adım gidenlerdi onlar. Ellerim önce terlediyse de sonra sonra pek sevdiler yeni senin avuç içini,terini ve de tenini. Kulaklarım her kelimene çoktan aşinaydı zaten, hiç yadırgamadan kabullendiler ve eski senden kalan her kelimenin üzerine kaydettiler,şimdi ki senin izlerini.
Oysa ben sende kalmak istedim; tüm benliğime rağmen. Sende ki izlerimi takip ederken kendi tekrarlarımı sevmiştim. Yeni bir koku, yeni bir ten, yepyeni bir sen ürkütüyordu beni. Sende kalsın istedim, senden olan neyim varsa ama gel gör ki ben senden gitmedim; yeni sendin bana gelen, yeni sendi, eski seni aldatıp terketmemi isteyen.
Ayrılmaktı beni korkutan,aldanmaktı bana kalacak olman. Gitmedin sandım ve beni terkeden sana aşık olup peşin sıra eski seni yeni senle aldattım. Çokça aldandım ama ayrılmadım senden; sadece aldattım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder