Gurbette misali tenlerde sürgün yaşamak, SEN lerden her hangi birinde konaklık yaşayıp sporlarını eritmek, hasretleri dahi adam gibi yaşayamamak, hangi şarkı da dertleneceğini bilemeyen felçli yüz ifadesiyle Sen lerin ardından; bakamayabilir miyim?
Yeni bir SEN varsın şimdi; mavi gözlenmişsin bu kez, saçların-açık sarı yada kahverengimi emin değilim- iki önceki SENinkine benzer, daha mutlusun ve çok daha genç. Yeni bir umut yok, yeni bir aşk da; yeni olan ne varsa bitmiş, benim haberim olmadan.
Geceler; soluksuz-seviş olmayan-sevişmeler, kelime oyunlarında gülen yüzlerin yalancı diye bağırışlarında huzursuz olma telaşı, sesine vokal yapan senden biraz eksik biraz fazla; gürültülerde sağır kalabilir miyim?
Her günüm yeni SENle uyanarak başlasa da ben eski kalkışlarımdan vazgeçmedim; hani suratsız kelimesini bile sempatik söylediğin o sabahlar misali. Teninin tuzu farklı, kokusu da ama ben aramalardayım yine; karar veremediğim alkalide ki zevkimi.
Yeni insanlar, yeni yalanlar demek; yeni mekanlar, yeni aşklarla sevmek; yeni sevmeler bambaşka ayrılıklara gebe ve bir başka SEN daha yaratabilir miyim?
Yine şiir özürlüsüyüm, kısa yazılarda yazar olma hevesim kaçtı kaçalı; hala karalıyorum inatla. SEN gibi birini tasvir etmekten öteye tek kalem boyu gidemedim; evet üzgünüm. Nefeslerim düzenli SEN den sonra diğer bir SEN gelene dek. Sonra yine kaygılarım başlıyor; yine gidecek misin diye.
Bir adım ne eksik ne fazla, bir kelimeyle başlayan şiir, uyaksız da olsa, tam kıvamında, bir şarkı her nakaratında farklı duygulara sürükleyen, bir yeni roman kalın bitmek bilmeyen; SEN olmayabilir mi?
Ve SENsiz kahvaltılara acıkıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder