Gerçek < Yalan

   6 yıllık sevgilisi,4 yıllık karısıyla; birlikteliklerinin 10 yılı katıksız mutluluk,kıskanılası bir aile saadetiydi. Sabahları hala ilk günki aşkla işe ugurlayan güzeller güzeli karısı,akşam kapıya heyecanla koşan 3yaşında oğlu vardı. Iyi kazandığı,sevdiği işine ve sevilen biri olmasından kaynaklı sağlam dostluklara sahipti. Boğucu bir mutlulukta bir tek şeyin kaygısını hissediyordu;ya tüm bunlar rüyaysa?

   Farkeder mi dedi sevgilisi,dönüp kirli yastığa kolunu dayamış yüzüne bakan, yüze odaklandı. Farketmez miydi? Bu kadar basit bir cümle duymamisti,kizdan igrendigini hissetti ama karısını özlemiyordu, pişmanlıkta duymadı. Kız kimdi, otel odasındaydı ama neden; düşünmedi, bilse ne değişirdi ki? Kızın sigara ve naneli sakız kokan dudaklarını ısırırcasına öptü,dilini ağzına tümüyle almak istiyordu. Eliyle kadının sivilceli,belki de bir cilt hastalığıydı,tenini sehvetle sıkıyordu.

   Oglunu seven elleri kirlensindi, evlat sevgisinden fazla fahişe metresine yöneldikce sevmeyi öğrensindi;kalbi. Dogru olan ne varsa,yalanin alt kümesi degil miydi zaten? Karısı aldatan kocasını da sevemiyorsa; sevginin bencili kutsal ve saf olabilir miydi? Uyanmamacasina uyumak istediyse de uyutamıyordu "ben" lerini. Kollektif yıkım zamanına denk gelmisti. Hepsi, hepsini yok etmeye programlıydı. Varsın yokolsunlardı.

   Olan,yoktu artık. Bir bar taburesinde, agzının acı tadından bulanan midesini;tadı değiştirmeyen alkolle teskin ediyordu. Nemli fıstıklarla oynayıp hiç birini ağzına atmıyordu. Olan yoktu artık;hangisi gercekyalan hangisi yalandangerceklerdi.

   "Son mutlu olmaz" demisti,kitabı basılmamış yazar;"mutsuzlukta son bulmuyordu oysa" diyordu basılsın umuduyla yazmaya cok hevesli  yazamayan.