Hanginiz?

   Bir camın arkasındaki dudaklarını görüp, camı öpmek gibisin; düş gücüm kadar gerçekliğin. Hiç dokunamadığım ten, adını dahi bilmediğim hayatıma henüz girmemiş sevgilinin umudu.
  
   Kıskanmanın günahıyla seyrediyorum etrafımı; kibir mi ya da hırs  mı yoksa yoksunluğun özentisinde ki eziklik mi? Mutlu insanlardan eksik kısımları mı düşünmediğim tek anım yok. Benim dışımdaki herkes mi mutlu, ben mi çok beklenti içindeyim. Yanlış benim sorgulayıcılığım mı; onların basit kabullenişleri mi?
    Gülümseyen bir tek sabaha uyanamazken, gülümseyen kızların gülüntüleri çalmanın peşindeyim sanki. Aynı yataktan iki farklı dünyaya uyanmak gibi upuzak yaşıyoruz; bugün ...., yarın ..... ile.
   Dışardan görünen farklı insanlarla rengarenk yaşayan ben; siyahın tonları arasında sıkışıp ezilmiş hallerdeyim. Anlatamıyorum, anlamıyorlar da.
   Yaz dedi, yazdım. Azalır dedi, azalmadı. Umut dedi, unuttum umudu.