gün(eşim)

   Güneşin ilk doğduğu noktaya gidip, ilk anında yeniden başlayasım var. Saatin henüz icat olmadığı, ana.

   Yeniden başlamakdan korktuğumdan değil, bir daha aynı nokta da son bulmasın diye; güneşle doğup güneşle batacağına hazırlıklı olayım diye. Olur da batmayı verir.

   Gözleriyle, gözlerime değdiği yerden ruhumu alıp peşisıra sürüklemeden; son kez ısınabileyim hayatın yeniden canlanışında. Onu bir başkasının yanında görmeyeyim diye; gözlerim kamaşsın güneşin ışınlarıyla, mühürleyen güneş olsun diye.

   Gün batımının romantizmini yaşayanlardan radikal farkla ağlayayım; hayatın yeniden uyumasına, yok oluşuna. Tüm evreni karanlığa gömen yokluğunda; sevgilinin yokluğu misali duygusal bağ kurayım güneşsiz kalan, güneşe muhtaç her şeyle.

   İlk doğduğu yerden başlayasım var; güneşle birlikte.