kısa iki cümle

   Bir kafeste kaldı ,canım. Dört yanı özgürlük, özgürlük olmasına özgürlük ya;uzak benden, çok uzakta beden. Adını diyesim var,her kulaksız "maşallah" diyebilen dillere. Desinler binlere,binler duaya dursunlar diye bizlere. Her yönüm O artık, ama istikametim O'ndan uzağa,belki de O'nsuzluğa. Adını söyleyiversem mi sizlere, yeni adımızı; içinde "biz" gecen cümle içinde.

   Teorik bir "ben" kaldım,senin "ben"den aldıkların sonrasında. Yuvarlak kelimelere sinik,"ben"i yok eden oportünist oluvermişliğimi fark etmedin mi? Beni "ben" kılan sen olmasan da,hayatımda bir "sen"lazımmış yokluğunda anladım.