her birimiz; tek tek...

   İnsanın en yorgun parçasıdır ruhu, en yorgun uzvuysa beyni.  Beyin ruhu bilir, ruh beyni ve bedenin tutsağı.

   Seni arayan, senden mesaj bekleyenin var olması anti yalnızlık hapın değildir; aksine bangır bangır bağırandır “yalnızsın” diye. Kilişedir seni seveni sevemeyip, seni sevmeyecek olana meyil etmek ama hayat, bir dizi filmdir en arabeskinden. Raytingi yüksek ve bir o kadar 18+ lıktır; ayıptır yani, yasaklanmalıdır mesela.

   Doğum günün gelir, en kutlanılmayası zamanındır; sürpriz demek için yarıştadır kendi doğduğu güne lanet edenler ama yine de senden de beklerler; sayısı az pastası hayvani bir sürpriz. Beklenen sürpriz!

   Tüm gün yatakta oturup film izleyen, gelen mesajlara “siktir git” der gibi cevap veren ve bazen “görmedim” denilecek yalanı akla düşüren depresif andır; yalnızlık. Bir mesaj daha gelir; “anlatmak ister misin?” sonra bir tane daha “neden bu kadar kapalısın?” , “bir anlat belki çözüm buluruz, ne olabilir ki çözümsüz olan bu kadar” mesaj hakkı fazladır ve bedavadır ya; yazar da yazar.

   Baş ucunda su şişesi, içi kararmış çay bardağı-bardak değil eşantiyon kupadır aslında- bir ucuz kekin boş ambalajı, bir kutu anti depresan- günde 300 mg- anti asit, anti anti hayat mesela.

   Telefon edenlere yalancı şakalar, ne komiksindir; çok neşelisindir “ilahi öldürdün beni “sindir ama avagadro tanelerince yalnızsındır.

  Kim arasın istersin seni; onu arayamazsın, aramaması gerekenlerin mesajlarına en kibar halinde kaba davranmak istersin; istersin seni terk etsin. Terk edilmek! Kaç kez daha terk edilebilme hakkın kaldığını bilmeden harcarsı zamanı. Yitkinsindir, aç, çaysadığında kalkıp yapamayacak kadar rutine bağlanmışlığından tiksinirsin. Demleyen biri olsun diye “evlenmelisin” diyenlere ettiğin bilgiç laflar gelir aklına; sonra edebileceğiniz kavgalar, mide kanatan ve çay perhizine girmek zorunda bırakan kadınlar; siktir edersin, bir çay ocağı neyime yetmez.

   Anlatmakla azalmayan dertler yüzünden artan “anlat açılırsın” yalanlarına figüran olursun, güldükçe güzel olan hayatlar için insanları güldüren soytarı gibisindir artık. Eve gider ağlarsın; ne kadar güldürdüysen bir o kadar.

   Ruhun en karanlık organındır; beynin en büyük düşmanın. Yalnızlık en vefalı uzvun oluverir; ölüverirsin.